كنت اتحدث مع صديقة ليا عن التدوين وعن الكلام اللى بكتبه واللى بقراه
لقيتها بتقولى حلو اوى اللى بتعمليه ده اهو شغل للوقت يارتنى اعرف اعمل زيك
فقولتلها وايه مانعك خمس دقايق وتعملى مدونة وابدأى الحكاية مش اختراع
ردت عليا رد عجيب,او انا شيفاه كده
قالتلى بس انا ماعرفش اكتب!!!
قلتلها ازاى يعنى؟
قالتلى ماعنديش موهبه الكتابة ولا اعرف اعبر..مش موهوبة انا
ولصديقتى العزيزة اقول..
مين قال كده؟
مين قال ان التدوين محتاج موهبة ده فهم غلط جدا فى رأى المتواضع
اينعم انا عرفت مواهب فذه عن طريق المدونة مواهب وصلت لدرجة الاحتراف فى القصة وفى المقال والكاريكاتير وفى الشعر والادب
لكن ده مش شرط التدوين..
التدوين هو حالة من تسجيل الفكرة,تسجيل الحدث سواء شخصى او عام
تسجيل الاحساس..تسجيل الحالة ايا كان هى ايه
تخيل نفسك لو ربنا كاتبلك عمر بعد 10 سنين فتحت مدونتك وقريت رأيك فى الموضوع الفلانى
او وصفك لحالة مريت بيها من 10 سنين وازاى اثرت فيك وقتها
تخيل وانت بتفتح مدونتك دى بعد 10 سنين وبتقرا تدوبنتك عن يوم الاربعاء الموافق.........فى اليوم ده حصلك كذا وكان رد فعلك كذا واتعلمت كذا
تخيل وانت يومها بتستغرب من الحاجة الفلانيه او بتتريق على الحاجة العلانيه
تخيل وانت بتدلى برأيك المهم وقتها فى الموضوع المهم وقتها
تخيل وانت بتقرا تعليقات الناس وازاى اتعرفت على ناس بيقلولك رأيهم بصراحة من غير ماتعرفهم ولا يعرفوك...
تخيل وانت بتقرا كلامك اللى ممكن يكون مش مترتب او مش مكتوب بطريقة مهنية محترفة بتوصف فيه احساس معين او مشكلة معينة وجدت فى نفسك حرج انك تقولها لحد يعرفك فقررت تبوح بيها فى مدونتك..مكانك الخاص..ولقيت ناس لا تعرفهم ولايعرفوك وقتها اهتموا بكلامك ده وقروه من اوله لاخره ونصحوك باللى قدروا عليه او واسوك على اد ماعرفوا او حتى فرحوا معاعا لفرحك ده بدون مايكون ده واجب عليهم..
تفاصيل كتير فى حياتنا لو اتدونت هتبقى عاملة زى البوم الصور كده
ذكريات...
ده التدوين..مش محتاج موهبة فى رأى هو ممكن يظهر موهبة او حتى ينميها
ناس كتير ومنهم انا.. اول ما بدأوا يكتبوا حاجة والنهاردة حاجة
لكن مش شرط اصلا تكون موهوب علشان تكون مدون
التدوين حق لكل مواطن يا صديقتى العزيزة...