كنت بتفرج امبارح على فيلم اسمه tully.. كنت فى حالة غريبة جدا وانا بتفرج على الفيلم ده .. إحساس غريب ان أسوء مخاوفك اتجسدت ،حد شاف أفكارك اللى بتحاول توديها منطقة اللاوعى وماتظهرش خالص على السطح وقرر يكتبها ويجسدها فى شخصيات حقيقية ويعملها فيلم وانا اشوفه!
الفيلم بيحكى عن أم لطفلين وحامل فى التالت وبتخلفه فعلا ومعانتها بقى فى تربيتهم فبتتخيل ان فيه وحدة بتيجى بالليل بس كبيبى سيتر تقعد مع البيبى الجديد لحد ماهى تقدر تنام علشان تعرف تكمل يومها اللى جاى .. علشان تتفاجئ اخر الفيلم ان توللى دى خيال وانها اللى كانت بتقعد ليل نهار لحد ما انهارت
احكى عن ايه بقى ؟!
عن مشهد وهى بتبتسم فى وش مديرة المدرسة اللى بتطلب منها تعين حد مخصوص بيتعامل مع ابنها اللى مش طبيعى وهى جواها كل التعب ده!
ولا مشهد مابتنفجر فى وش نفس المديرة لما بتقرر فصل الولد
ولا مشهد مابتدخل اوضة نومها وتلافى جوزها فى وسط التعب ده كله بيلعب بلاى ستيشن
ولامشهد وهى قاعدة بملابس خفيفة مع اولادها فبنتها بتقولها انتى جسمك بقى عامل كده ليه يا ماما
ولا مشهد مابتقول للشخصية الوهمية انها مابقتش تعرف تمارس علاقة مع جوزها وبتخيلها هى اللى تعمل ده واللى بتعرف فى اخر الفيلم طبعا ان هم نفس الشخص بس لمجرد انها مابقتش مقتنعة بنفسها
ولامشهد الدكتورة وهى بتسأل جوزها هو فيه فى عيلتها مرض نفسى ؟! ويرد يقول لا هى بس مضغوطة ومابتنامش كفاية .. بقت خلاص شبه المرضى النفسيين
مشاهد كتير ورا بعض عملت فيلم بيخوفنى
خايفة افقد نفسى فى الدوامة دى عاوزة اعمل ميزان ابقى نورة وابقى ماما نورة وابقى نورة الزوجة كله مع بعض ومافيش واحدة فيهم تيجى على التانية ويعيشوا كلهم لحظاتهم السعيد نفسى اوى فى ده وهحاول اعمله .. ازاى ماعرفش .. بس هحاول
عن مشهد
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق