# استاذى العزيز

ونيس النهاردة وهو قاعد على القهوة كان قاعد على التربيزة اللى جنبه راجل عجوز جدا كل مايمسك كوباية الشاى تقع من ايده.. جرسون القهوة  زعقله واتريق عليه .. ونيس شخط فى الجرسون ازاى مايحترمش حد فى السن ده

الراجل شكر ونيس باللغة العربية الفصحى وسأل ايضا ان كان هو ونيس ابو الفضل جادالله .. تعجب ونيس ازاى الراجل عرفه ولما دقق فيه اكتشف انه مدرس اللغه العربية اللى كان بيدرسله فى ابتدائى

قام ورحب بيه جدا ووطى باس ايده وعزمه فى بيته يعرفه على اولاده
وهناك عرفنا منه ان هو صاحب مقولة ابنائى اعزائى فلذات اكبادى اللى ونيس ماسكهالنا  من اول ما بدأ..
المشهد ده خلانى وقفت الحلقة وقعدت احاول افتكر مدرسين الابتدائى ومين فيهم اثر فيا كده بحيث تفضل كلمة علمهالى معلقة معايا طول العمر ده  ..

 مافتكرتش منهم الا ابلة سهير مدرسة الاقتصاد المنزلى اللى علمتنى ازاى اعمل مفرش كورشيه

وسألت نفسى ازاى مش فاكرة غيرها وهى مادة فرعية مافيهاش امتحانات .. يمكن علشان دى اللى كانت بتعلم من قلبها ومش منتظرة تدى دروس خصوصية .. وجايز لان دى الوحيدة اللى طلعتنى بحاجة مفيدة فى المدرسة؟
فين المدرس اللى قال كلمة واحنا فى ابتدائى واثرت فيه لدرجة انه اخدها منهاج لحياتى يربى عليها اولاده


أسئلة كتيرة دارت فى دماغى .. فين المدرس اللى دلوقتى بيفتكر تلاميذه .. اعتقد علشان المدرس من دول يفتكر تلميذ لازم يكون بيتعامل معاه على انه انسان هو بيشكل وجدانه مش مجرد سبوبة
فين الطالب اللى دلوقتى بيفتكر استاذه وبيتكلم عنه بالتقديس ده لدرجة انه يبوس ايده اعترافا بفضله..  حاليا كل مدرس بقى له اسم حركى وفى الغالب بيكون تريقة على ضعف شخصيته او على طباعه المادية او لزماته

فين مدرس اللغه العربية اللى بيتكلم لغة عربية فصحى فى تعاملاته لانه بيحب مهنته دى ويقدساها

اعتقد ان المشهد ده  لو شافه جيل قبلى هيبقى عنده بعض ذكريات منه.. جيلى مثلا هيبقى عنده مشهد مشابه لده بس مشوش وباهت جدا ولو افتكر منه جزء يبقى حلو

اما الاجيال الحالية فاعتقد ان المشهد هيبقى بالنسبة ليه هزلى او مبالغ فيه ..